می گویم : اگر از آینده خبر داشتم و می دانستم به بیشتر خواسته هایم خواهم رسید گاهی اینقدر غصه نمی خوردم و افکارم را مشغول نمی کردم .
خودم می گویم : خب آینده که همه اش خبرهای خوش نیست . زندگی اگر بالا دارد ، پایین هم دارد . آن وقت با دانستن غصه های آینده غمت بیشتر نمی شد؟!
کمی فکر می کنم و با خود می گویم : راست می گویی ، تازه دانستن اینکه به آرزوهایت می رسی هم از لطفش کم می کند . شاید هم تلاش و انگیزه را از آدم بگیرد . نه ، همان بهتر که از آینده بی خبریم . اینطوری هیجان داریم . امید داریم ...
ابرها آرزوی من اند...
برچسب : نویسنده : khoobbasho بازدید : 270